Դպրոցահասակ հրաձգուհի է երևանցի Ալլա Պողոսյանը: << Կորոնավիրուսը >> կարծես նրա կողքով է անցնում, որովհետև անխռով շարունակում է մարզումները: Ընդամենը չորս տարի է պարապում մարզաձևով: Հրաձիգ հայրը` Վարդան Պողոսյանն է   դստերը  ուղեկցել   ԿԳՄՍ նախարարության համակարգում գործող մարզաձևի մասնագիտացված մարզադպրոց և վստահել վաստակավոր մարզիչ Անդրանիկ Այվազյանին: Այն ժամանակ աղջնակն ընդամենը 12 տարեկան էր: Ուշադիր լսում էր ուսուցչի խորհուրդները,  ապա ատրճանակի փողն  ուղղում էր թիրախին, սառնասրտորեն ետ  քաշում ձգանը ու բարձր թվեր էր խոցում: Մարզիչն ու  սանուհին ներքուստ  ուրախանում էին: Ալլան ուրախությունը կիսում էր մայրիկի հետ ու երազկոտ ասում, որ պիտի  չեմպիոնուհի դառնա:

Աղջիկը հասակ էր առնում, մասնակցում էր մրցումների: Արդյունքում աստիճանաբար  ավելանում էին նրա  վաստակած միավորները:

Վերջին շրջանում նա մրցանակներ է նվաճել Ուկրաինայի Վիննիցա, Չեխիայի Պլզեն, Լեհաստանի Վրոցլավ քաղաքներում անցկացված  պաշտոնական մրցումներում: Մարզուհու դիպուկությունը գնահատեց ՀՀ հավաքականի գլխավոր մարզիչ Սեյրան Նիկողոսյանը և նրան ընդգրկեց լավագույնների թիմում:

Հրաձգուհին սիրում է օդամղիչ զենքաձևը, որովհետև այդ մրցաձևում ստուգատեսներն անցկացվում են փակ մարզասրահներում: Նման  պարագայում ձախողվող ցանկացած նշանառու չի կարող արդարանալ, պատճառներ փնտրել անհաջողության  համար,որովհետև եղանակային  քմահաճույքներից  զերծ են փակ մրցասպարեզները:

Մարզումներում և մրցումներում Ալլայի արձակած բոլոր 60 կրակոցները գրեթե միշտ խոցում են թիրախի կենտրոնը`  10 թիվը: Նախկինում դա կհամարվեր չեմպիոնական նվաճում: Հիմա մրցակարգը փոխվել է և  հաշվի են առնվում նույնիսկ   տասնորդականները: Ասածն ընկալելու համար ասենք, որ թիրախի կենտրոնը  <<խայթելու >> դեպքում  ամենաբարձրը համարվում է 10, 9 նիշը, իսկ ամենացածրը` 10, 0 նիշը: Ահա թե ինչու   հրաձիգները ձգտում են ոչ միայն իրենց վարպետությունը հղկելուն, այլ կատարյալի հասցնելուն: Այդ  նպատակն է հետապնդում նաև  Ալլա Պողոսյանը, ով ցանկանում է ուղեգիր նվաճել ու մեր երկիրը ներկայացնել առաջիկա օլիմպիական խաղերում: Սպառիչ պատասխանը կտա Չեխիայի Պլզեն քաղաքում մայիսի 18 –ին սկսվելիք օլիմպիական վարկանիշային մրցաշարը: